انواع عفونت واژن : علت‌ها، علائم و درمان

انواع عفونت واژن

انواع مختلفی از عفونت واژن وجود دارد که علل گوناگونی دارند. برخی از شایع ‌ترین انواع عفونت ‌های واژن عبارتند از:

واژینوز باکتریایی

واژینوز باکتریایی یکی از رایج‌ ترین انواع عفونت واژن است که توسط رشد و تکثیر باکتری ‌های این ناحیه ایجاد می ‌شود.

این مشکل وقتی رخ می‌ دهد که تعادل طبیعی میکروارگانیسم ‌ها در واژن به هم بخورد.

واژینوز باکتریایی از طریق تماس جنسی انتقال می‌ یابد. خطر ابتلا به این بیماری با تماس جنسی با شرکای جنسی جدید و عدم استفاده از کاندوم افزایش پیدا می کند.

با اینکه این مشکل در سرتاسر دنیا رخ می ‌دهد اما بیشتر در مناطق فقیرنشین با دسترسی محدود به مراقبت ‌های بهداشتی دیده می ‌شود.

در حالی که علت دقیق واژینوز باکتریایی مشخص نیست اما باکتری ‌های بسیاری با آن مرتبط هستند.

بسیاری از این باکتری‌ ها در واژن یافت می‌ شوند.

علائم واژینوز باکتریایی

شدت علائم واژینوز باکتریایی مختلف است و حتی برخی افراد هیچ علائمی رامشاهده نمی کنند.

علائم شایع واژینوز باکتریایی عبارتند از:

• ترشح غیر معمول از واژن که ممکن است رقیق و خاکستری روشن یا سفید باشد
• بوی شدید و بد ماهی از واژن
• خارش یا تحریک اطراف واژن
• سوزش حین ادرار
• درد حین دفع ادرار یا مقاربت

واژینوز باکتریایی بیماری شایعی است که معمولاً عوارض جدی ندارد. در صورت عدم درمان، موارد زیر رخ خواهند داد:

• مشکل در بارداری (مثل سقط مکرر و زایمان زودرس)
• خطر بالای ابتلا به بیماری ‌های مقاربتی مثل HIV
• بیماری التهابی لگن

پاک کننده ‌های واژن و دوش واژینال خطر بروز این بیماری را افزایش می ‌دهند.

تشخیص واژینوز باکتریایی

برای تشخیص این بیماری، پزشک سابقه پزشکی و جنسی بیمار را بررسی کرده و معاینه انجام می ‌دهد.

تشخیص شامل تست ‌های آزمایشگاهی به همراه یافته ‌های بالینی است. یکی از روش‌ های رایج، تست گرم اِستین نام دارد که از میکروسکوپی چراغ ‌دار برای بررسی اسمیر واژن استفاده می‌ کند.

اگر واژینوز تشخیص داده شد، آزمایشِ فراوانیِ کوکسی ‌های گِرَم مثبت و گرم منفی، کاهش لاکتوباسیل‌ های گرم مثبت را نشان خواهد داد.

همچنین واژینوز باکتریایی بر پایه وجود ملاک ‌های زیر هم تشخیص داده می‌ شود:

• وجود ترشحات سفید همگن واژن : ترشح واژن اغلب خاکستری، سفید رقیق و همگن و چسبیده به دیواره واژن است (التهاب واضحی وجود ندارد و به همین علت از واژینوز به جای واژینیت استفاده می‌ شود)
• اندازه‌ گیری میزان اسید ترشحات واژن از طریق آزمایش PH : PH بیشتر از چهار و نیم بوی آمین و وقتی هیدروکسید پتاسیم به مایع واژن اضافه می‌ شود که می‌ تواند نشانه واژینوز باکتریایی باشد.
• وجود سلول‌ های Clue در تحلیل میکروسکوپیِ یک مونت مرطوب از ترشحات واژن

ارزیابی ‌های بالینی آزمایشگاهی واژینوز باکتریایی از فاکتورهایی مثل فعالیت ‌های اخیر جنسی، چرخه قاعدگی، دوش واژینال و استفاده از عوامل آنتی میکروبی تاثیر می ‌گیرند.

در مواردی که تشخیص آزمایشگاهی امکان‌ پذیر نیست، از روش سندرمی برای تشخیص و درمان ترشحات واژن استفاده می ‌شود.

زنانی که از ترشحات واژن شکایت می ‌کنند، درمان تریکومونیازیس و واژینوز باکتریایی برای آنها انجام می ‌شود.

داروی مترونیدازول برای واژینوز باکتریایی و تریکومونیازیس به کار می ‌رود.

درمان واژینوز باکتریایی

واژینوز باکتریایی قابل درمان است. این مشکل با مترونیدازول که نوعی آنتی بیوتیک به شمار می‌ آید درمان می ‌شود.

سایر درمان ‌ها عبارتند از:

• ژل مترونیدازول
• تینیدازول
• کلیندامایسین
• ژل کلیندامایسین

پزشک واژینوز باکتریایی و سایر عفونت ‌ها با علائم مشابه را آزمایش می ‌کند از جمله:

• نایسریا گنوره (که باعث سوزاک می ‌شود)
• کلامیدیا تراکوماتیس (باعث کلامیدیا می ‌شود)
• مایکوپلاسما ژنیتالیوم (باعث عفونت دستگاه تناسلی می ‌شود)
• تریکوموناس واژینالیس (باعث تریکومونیازیس می ‌شود)

این عفونت‌ ها ممکن است به درمان‌ های متفاوتی نیاز داشته باشند.

عفونت قارچی واژن

عفونت قارچی واژن با تکثیر بیش از حد قارچ در واژن یا ناحیه فرج ایجاد می ‌شود.

رایج ‌ترین نوع، کاندیدا نام دارد که سبب خارش و درد جدی در ناحیه تناسلی خواهد شد.

همه افراد مبتلا به عفونت قارچی واژن این علائم را ندارند. هر زنی باکتری ‌های سالم در واژن خود دارد و عده ‌ای هم دارای قارچ هستند.

اما داشتن قارچ همیشه به معنای عفونت قارچی واژن نیست. حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد از زنان دارای کاندیدا هستند اما عفونت، خیر.

عفونت قارچی وقتی رخ می‌ دهد که علائم قارچ کاندیدا را داشته باشید. این عفونت معمولاً بعد از بلوغ شروع و با شروع یائسگی متوقف می ‌شود.

انواع عفونت قارچی واژن

عفونت قارچی می ‌تواند در کل بدن ایجاد شود. با اینکه همه آنها با یک نوع قارچ به وجود می ‌آیند اما تفاوت شاخصی بین آنها وجود دارد که همان تمایز به عنوان عفونت ‌های پوستی مخاطی موضعی در مقابل کاندیدیازیس مهاجم است.

بیشتر بخوانید : درمان عفونت مجاری ادراری در زنان

عفونت‌ های موضعی پوستی مخاطی

عفونت ‌های موضعی پوستی مخاطی عفونت‌ های قارچی هستند که پوست غشای مخاطی را درگیر می ‌کنند.

این عفونت‌ ها خطر اندکی نسبت به کاندیدای مهاجم دارند و طی یک تا دو هفته درمان می ‌شوند.

برخی مثال‌ ها از عفونت‌ های موضعی پوستی مخاطی شامل عفونت‌ های قارچی دهان، گلو، مری، پوست آلت تناسلی، فرج و واژن می ‌شود.

کاندیدیازیس مهاجم

کاندیدیازیس مهاجم وقتی اتفاق می ‌افتد که عفونت وارد جریان خون یا اندام ‌های داخلی شود.

این مشکل می ‌تواند مهلک باشد به گونه ‌ای که مرگ و میر حاصل از آن تقریباً ۲۵ درصد است.

این عدد بسیار زیاد است چون اکثر افرادی که دچار کاندیدمی می ‌شوند سیستم ایمنی سرکوب شده یا سایر مشکلات جدی در زمینه سلامت دارند.

علائم عفونت قارچی

اکثر زنان با مشاهده ترشحات واژن یا درد و ناراحتی به وجود عفونت قارچی شک می‌ کنند. اما تفاوت بین عفونت قارچی و سایر عفونت ‌های واژن بسیار دشوار است.

علائم عفونت قارچی واژن از خفیف تا متوسط عبارتند از:

• تحریک و خارش فرج و واژن
• ترشح غیر طبیعی واژن
• بوی بد، ترشح سفید و غلیظ که شبیه پنیر است
• بثورات پوستی واژن
• سوزش و درد واژن
• قرمزی و تورم واژن
• سوزش، مخصوصاً حین دفع ادرار یا حین مقاربت

درمان عفونت قارچی

عفونت قارچی به خوبی درمان می ‌شود. نوع درمان متغیر بوده و بستگی به نوع قارچ و میزان پیچیدگی آن دارد.

در اکثر موارد، عفونت قارچی با داروهای ضد قارچ بدون نسخه درمان ‌پذیر است. این داروها عبارتند از کرم‌ ها، پماد ها، قرص یا شیاف.

در حالی که درمان ‌های خاص فقط نیازمند یک تک دوز هستند، سایر درمان ‌ها احتمالاً نیاز به استفاده روزانه تا حدود یک هفته داشته باشند.

عفونت ‌های عود شونده و شدید که مدام برگشت دارند و به درمان ‌های بدون نسخه جواب نمی ‌دهند، نیازمند روشی متفاوت مثل استفاده از دوز هفتگی داروهای ضد قارچ تا ۶ ماه هستند.

به علاوه، تغییر روش پیشگیری از بارداری گاهی اوقات بخش ضروری درمان برای کاندیدای پیچیده واژینال است.

تریکومونیازیس

تریکومونیازیس یک عفونت مقاربتی است که توسط انگلی میکروسکوپی به نام تریکوموناز واژینالیس ایجاد می‌ شود.

تریکومونیازیس یکی از رایج ‌ترین بیماری ‌های مقاربتی در دنیا به شمار می ‌آید.

علائم تریکومونیازیس

بیش از هفتاد درصد از افراد با تریکومونیازیس هیچ علائمی نشان نمی ‌دهند. علائم عفونت از خفیف تا شدید متغیر بوده و ممکن است تا ۱ تا ۳ هفته بعد از ابتلا خود را نشان ندهد.

علائم این بیماری با گذر زمان ناپدید شده و دوباره عود می ‌کند. اما اگر درمان نشود، عفونت ماه ‌ها یا سال ‌ها باقی می ‌ماند.

علائم رایج تریکومونیازیس در میان زنان عبارتند از:

• تغییر در ترشح واژن، قوام، بو و رنگ
• ادرار دردناک
• درد و خارش ناحیه تناسلی

علائم این بیماری در مردان عبارتند از:

• ادرار دردناک
• ترشح از مجرای ادرار
• ورم و درد کیسه بیضه

به محض شروع خارش در مجرای ادرار یا واژن، درد حین ادرار یا ترشح غیر طبیعی، به پزشک مراجعه کنید.

تریکومونیازیس عفونتی قابل درمان است و باید هرچه سریع ‌تر به آن توجه شود.

علل بروز تریکومونیازیس

این مشکل به علت پروتوزانی به نام تریکوموناز واژینالیس ایجاد می ‌شود. این عفونت از فردی به فرد دیگر از طریق رابطه جنسی انتقال می ‌یابد.

هم افراد همجنسگرا و هم دگرجنسگرایان این عفونت را به آسانی به شریک جنسی خود انتقال می ‌دهند اما به ندرت دست ‌ها، دهان و مقعد آلوده می ‌شوند.

تشخیص و درمان تریکومونیازیس

علائم کلی تریکومونیازیس با بسیاری از عفونت‌ های مقاربتی شباهت دارند. چون تظاهرات بالینی به تنهایی کافی نیستند، تشخیص به تست ‌های تخصصی احتیاج دارد.

از روش‌ های زیر برای تشخیص تریکومونیازیس استفاده می ‌شود:

• معاینه فیزیکی
• سابقه پزشکی و مشکلات جنسی
• کشت سلول
• بررسی ترشحات مجرای ادرار و واژن

تخمین زده می ‌شود که عفونت همزمان با کلامیدیا در ۱۵ تا ۲۸ درصد از افرادی که آزمایش تریکومونیازیس آنها مثبت شد دیده می ‌شود.

آزمایش سوزاک ۱۰ درصد از بیماران هم مثبت است. بنابراین به هر بیمار مبتلا به تریکومونیازیس توصیه می ‌شود برای سایر بیماری ‌های آمیزشی آزمایش بدهند.

تریکومونیازیس معمولاً با آنتی بیوتیک درمان می ‌شود. در سال‌ های اخیر، نگرانی‌ هایی درباره مقاومت به آنتی بیوتیک‌ ها در واژینالیس انگلی دیده شده است.

مواردی از عفونت ‌های بسیار مقاوم با سویه ‌های واژینالیس آ هنوز نادر است و آنتی بیوتیک ‌های استاندارد درمان‌ های قابل اعتمادی ارائه می ‌کنند.

ابتلا به تریکومونیازیس خطر ابتلا به HIV/AIDS را افزایش می ‌دهد. بیماران مبتلا به HIV که به تریکومونیازیس هم آلوده می ‌شوند بیشتر این عفونت را به شریک جنسی خود انتقال می ‌دهند.

به همین علت زنان مبتلا به HIV/AIDS باید دست کم سالی یک مرتبه غربالگری تریکومونیازیس انجام دهند.

پیشگیری، با رابطه جنسی ایمن و تک همسری امکان ‌پذیر است و درمان عفونت‌ های زمینه‌ ای، اجتناب از دوش واژینال، سیگار، الکل و مواد مخدر ضروری هستند.

جهت پیشگیری از بروز عفونت مجدد، مقاربت فقط بعد از تکمیل دوز داروها توصیه می‌ شود.

کلامیدیا

کلامیدیا گونه ‌ای از بیماری ‌های مقاربتی است که باکتری کلامیدیاتراکوماتیس آن را ایجاد می ‌کند.

در سطوح اولیه عفونت، این بیماری به سختی تشخیص داده می ‌شود چرا که هیچ علامت آشکاری ندارد.

در واقع ۷۰ درصد از مردان و ۹۰ درصد زنان با این عفونت هیچ علامت مشهودی نشان نمی ‌دهند.

همین امر شناسایی را با مشکل مواجه کرده و به بدن بیمار اجازه می ‌دهد قبل از تشخیص دچار عوارض شود.

علائم کلامیدیا بسیار مشابه سوزاک است بنابراین تشخیص صحیح جهت ارائه درمان مناسب اهمیت بسیار دارد.

این عفونت بسیار مشابه لنفوگرانولوم ونروم است که بیماری مقاربتی به شمار می ‌آید.

با اینکه کلامیدیا در میان جوانان بسیار رایج است اما همه گروه‌ های سنی و جنسیت‌ ها را درگیر می‌ کند.

درمان ساده است مخصوصاً وقتی تشخیص سریع صورت بگیرد. فراموش نکنید که غربالگری ‌های منظم جهت تشخیص عفونت و درمان به موقع اهمیت بسیار دارد.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ‌ها، غربالگری ‌های سالیانه را برای زنان زیر ۲۵ سال (و بالاتر) که در خطر ابتلا به کلامیدیا و سایر بیماری ‌های مقاربتی قرار دارند توصیه می ‌کند.

علائم کلامیدیا

علائم کلامیدیا فقط در سطوح انتهایی عفونت نمایان می ‌شوند و در مردان و زنان به شکل ‌های مختلفی خود را نشان می‌ دهد.

علائم کلامیدیا در زنان:

• درد حین مقاربت و حساسیت دهانه رحم و واژن
• ترشح غیر طبیعی واژن که سفید با بوی بد و شدید است
• احساس سوزش حین دفع ادرار
• درد پایین شکم
• ورم و حساسیت دهانه رحم
• در موارد نادر خونریزی بین پریودها اتفاق می ‌افتد
• بیماری التهاب لگن که مورد اورژانسی بوده و با گسترش کلامیدیا به لوله ‌های فالوپ رخ می دهد.

این امر روی توانایی باروری فرد تاثیر گذاشته و در صورت عدم درمان، شرایط بدتر می ‌شود

• زنان با سکس مقعدی این عفونت را در مقعد خود تجربه خواهند کرد
• رابطه دهانی هم منجر به عفونت گلو می ‌شود و علائم شامل گلودرد، تب، سرفه و تب خواهند بود.

بیشتر بخوانید : بیماری های انتقالی از طریق رابطه جنسی در زنان

درمان کلامیدیا

درمان کلامیدیا سریع و آسان است. اغلب از دو آنتی بیوتیک برای درمان کلامیدیا استفاده می ‌شود یعنی:

• داکسی سایکلین: اگر پزشک داکسی سایکلین تجویز کرده باید طی یک هفته روزی یک عدد میل کنید.

داکسی سایکلین درمان ترجیحی برای کلامیدیا در آمریکا به شمار می ‌آید چرا که مقاومت آنتی بیوتیکی به آزیترومایسین ایجاد شده است.

• آزیترومایسین : اگر آزیترومایسین تجویز شده، باید هر بار یک گرم میل کنید. این یک گرم به صورت دو قرص یا چهار قرص است.

آنتی بیوتیک ‌ها، کلامیدیا در نوزادانی که بیماری را از مادر گرفته اند را هم درمان می ‌کند.

بدون درمان، نوزاد مبتلا به کلامیدیا ورم ملتحمه را تجربه خواهد کرد که سبب کوری یا پنومونی کشنده می ‌شود.

اگر متوجه هرگونه علائم مرتبط با عفونت واژن شدید می توانید برای درمان به کلینیک دکتر عاطفه نظری مراجعه کنید.

شماره تلفن های تماس برای دریافت نوبت
09036830686 – 02165833148 – 02166661879
سایر اطلاعات تماس همراه با آدرس کلینیک صفحه تماس با ما