ناباروری زنان به تلاش مکرر برای باردار شدن با انجام رابطه جنسی محافظت نشده برای حداقل یک سال و بدون حصول موفقیت، گفته می شود.
ناباروری در حدود یک سوم موارد ناشی از مسائل مربوط به زنان و در یک سوم دیگر مربوط به هر دو عامل زنانه و مردانه است.
در سایر موارد علت ناباروری زنان ناشناخته یا ترکیبی از عوامل گوناگون مربوط به زن و مرد است.
گاها تشخیص علل ناباروری در زنان دشوار است. بسته به علت ناباروری زنان درمان های متفاوتی وجود دارد.
بسیاری از زوج های نابارور بدون انجام اقدامات درمانی، نهایتا دارای فرزند میشوند.
علائم ناباروری زنان
علامت اصلی ناباروری زنان ناتوانی در باردار شدن است.
چرخه های قاعدگی خیلی طولانی (35 روز یا بیشتر)، خیلی کوتاه (کمتر از 21 روز)، نامنظم یا عدم وقوع قاعدگی امکان دارد به معنی عدم تخمک گذاری باشد.
در برخی مواقع هیچ علامت یا نشانه دیگری دیده نمی شود.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
زمان مراجعه به پزشک به سن فرد بستگی دارد:
- تا سن 35 سالگی، اکثر پزشکان توصیه می کنند که حداقل به مدت یک سال، قبل از انجام آزمایشات ناباروری زنان یا درمان، برای باردار شدن تلاش کنید.
- بین 35 تا 40 سال، بهتر است پس از شش ماه تلاش برای باردار شدن، مشاوره با پزشک صورت گیرد.
- اگر بیش از 40 سال سن دارید، احتمالا پزشک انجام آزمایشات یا اقدام به درمان را به شکل فوری پیشنهاد می دهد.
همچنین در صورت اختلالات باروری اثبات شده در خود یا همسر، سابقه قاعدگی های نامنظم یا دردناک، بیماری التهابی لگن، سقط های مکرر، سابقه درمان سرطان یا اندومتریوز احتمالا بررسی و درمان فورا شروع خواهد شد.
علل ناباروری زنان
برای وقوع بارداری، تمامی مراحل فرآیند تولید مثل باید به درستی انجام شود.
مراحل این فرآیند عبارتند از:
- یکی از دو تخمدان یک تخمک بالغ آزاد می کند.
- تخمک در لوله فالوپ قرار می گیرد.
- اسپرم از دهانه رحم به سمت بالا طی مسیر می کند، از مسیر رحمی رد شده و در لوله فالوپ حرکت می کند تا به تخمک رسیده و لقاح یابد.
- تخمک بارور شده از لوله فالوپ به سمت رحم حرکت می کند.
- طی روند لانه گزینی، سلول تخم به سطح داخلی رحم می چسبد و رشد می کند.
در زنان، عوامل متعددی می توانند مراحل مختلف این فرایند را مختل کنند.
ناباروری زنان در اثر یک یا چند عامل زیر ایجاد می شود.
اختلالات تخمک گذاری
عدم وقوع تخمک گذاری یا تخمک گذاری نامرتب علت اکثر موارد ناباروری زنان است.
اختلالات مربوط به تنظیم هورمون های تولید مثل توسط هیپوتالاموس یا غده هیپوفیز یا مشکلات مربوط به تخمدان ها می توانند باعث اختلال در تخمک گذاری شوند.
سندرم تخمدان پلی کیستیک یا PCOS
این سندرم باعث عدم تعادل هورمونی می شود و به این طریق بر روند تخمک گذاری تأثیرگذار است. PCOS با مقاومت به انسولین و چاقی، رشد غیر طبیعی مو در صورت یا بدن و آکنه همراه است.
این سندرم شایع ترین علت ناباروری زنان است.
اختلال عملکرد هیپوتالاموس
دو هورمون تولید شده توسط غده هیپوفیز به نام های هورمون محرک فولیکول (FSH) و هورمون لوتئینه کننده (LH) مسئول تحریک تخمک گذاری در هر ماه هستند.
استرس فیزیکی یا احساسی بیش از حد، وزن بسیار بالا یا بسیار پایین بدن یا افزایش یا کاهش قابل توجه وزن اخیر می توانند تولید این هورمون ها را مختل کرده و بر تخمک گذاری تأثیر بگذارند.
عادت های ماهیانه نامنظم یا عدم وقوع سیکل های ماهیانه شایع ترین علائم این اختلال هستند.
نارسایی اولیه تخمدان
این اختلال که نارسایی زودرس تخمدان نیز نامیده می شود، معمولاً به دلیل پاسخ خود ایمنی یا آزادسازی زودهنگام تخمک از تخمدان، احتمالاً در نتیجه ژنتیک یا شیمی درمانی رخ می دهد.
در این شرایط تخمدان دیگر تخمک تولید نمی کند و تولید استروژن در زنان زیر 40 سال کاهش می یابد.
تولید پرولاکتین بیش از حد
غده هیپوفیز در تولید بیش از حد پرولاکتین (هیپرپرولاکتینمی) نقش دارد. طی این اختلال تولید استروژن کاهش یافته و احتمال ناباروری زنان افزایش می یابد.
مقادیر بالای پرولاکتین گاهی بر اثر مصرف داروهایی است که فرد برای بیماری های دیگر مصرف می کند.
آسیب به لوله های فالوپ (ناباروری لوله ها)
آسیب به لوله های فالوپ یا انسداد آن ها از رسیدن اسپرم به تخمک جلوگیری می کند یا مانع از عبور تخمک بارور شده به داخل رحم می شود.
علل آسیب یا انسداد لوله فالوپ می تواند شامل موارد زیر باشد:
- بیماری التهابی لگن، عفونت رحم و لوله های فالوپ به دلیل کلامیدیا، سوزاک یا سایر عفونت های مقاربتی
- جراحی قبلی در شکم یا لگن، از جمله جراحی برای حاملگی های خارج رحمی، که در آن تخمک بارور شده در جایی غیر از رحم، و معمولاً در لوله فالوپ کاشته میشود و رشد میکند.
اندومتریوز
آندومتریوز زمانی اتفاق می افتد که بافتی که به طور معمول در رحم رشد می کند، در فضای خارج رحمی کاشته می شود. رشد بافت اضافی – و برداشتن آن از طریق جراحی – بافت اسکار ایجاد می کند، بدین وسیله لوله های فالوپ مسدود و لقاح تخمک و اسپرم مختل می شود.
آندومتریوز همچنین در بعضی مواقع لانه گزینی تخمک بارور شده را به شکل غیرمستقیمی مختل می کند، مانند آسیب به اسپرم یا تخمک.
علل مربوط به رحم یا دهانه رحم
چندین علت مربوط به رحم یا دهانه رحم در کاشت تخمک بارور شده اختلال ایجاد می کنند یا خطر سقط جنین را افزایش می دهند؛ از جمله:
- پولیپ ها یا تومورهای خوش خیم (فیبروم یا میوم) در رحم شایع هستند. برخی از آنها لوله های فالوپ را مسدود یا در لانه گزینی اختلال ایجاد می کنند و بر باروری تأثیر می گذارند. با این حال، بارداری در بسیاری از زنانی که فیبروم یا پولیپ دارند، اتفاق می افتد.
- مشکلات مربوط به رحم که از بدو تولد وجود دارند، مانند آناتومی غیرمعمول رحم، گاهی باعث ایجاد مشکلاتی در باردار شدن یا حفظ بارداری می شوند.
- تنگی و باریک شدن دهانه رحم، که ممکن است ناشی از یک ناهنجاری ارثی یا آسیب به دهانه رحم باشد.
- گاهی اوقات دهانه رحم نمی تواند مخاط مناسب برای حرکت اسپرم از دهانه رحم به سمت رحم را ایجاد کند که منجر به ناباروری زنان می شود.
علل ناشناخته ناباروری زنان
در برخی موارد، علت ناباروری تشخیص داده نمی شود. ترکیبی از چندین عامل جزئی در هر دو طرف می تواند مشکلات باروری غیر قابل توضیحی را ایجاد کند. اگرچه دریافت پاسخ مشخص روندی زمان بر است، اما این مشکل در بعضی مواقع با گذشت زمان اصلاح می شود. با این حال نباید درمان ناباروری زنان به تعویق بیافتد.
عوامل خطر
عوامل خاصی شما را در معرض خطر ناباروری زنان قرار می دهند، از جمله:
- سن : کیفیت و کمیت تخمک های زنان با افزایش سن کاهش می یابد. در اواسط دهه 30، تحلیل رفتن فولیکول ها تسریع می شود که کاهش تولید و کیفیت تخمک ها را در پی دارد. این امر لقاح را دشوارتر می کند و خطر سقط جنین را افزایش می دهد.
- سیگار کشیدن : سیگار کشیدن علاوه بر آسیب به دهانه رحم و لوله های فالوپ، خطر سقط جنین و حاملگی خارج رحمی را افزایش می دهد. همچنین تصور میشود که سیگار کشیدن فعالیت تخمدان ها را تضعیف کرده و باعث آزادسازی زودرس تخمک ها می شود. قبل از شروع درمان ناباروری بهتر است سیگار را ترک کنید.
- وزن : اضافه وزن یا کمبود وزن قابل توجه می تواند بر تخمک گذاری تاثیر بگذارد. رسیدن به شاخص توده بدنی سالم (BMI) دفعات تخمک گذاری و احتمال بارداری را افزایش می دهد.
- سابقه جنسی: عفونت های مقاربتی مانند کلامیدیا و سوزاک بعضا بر لوله های فالوپ آسیب می رسانند. داشتن رابطه جنسی محافظت نشده و چندین شریک جنسی، خطر ابتلا به عفونت های مقاربتی را افزایش می دهد که احتمال دارد بعداً باعث مشکلات باروری شود.
- الکل : مصرف زیاد الکل می تواند شانس باروری را کاهش دهد.
جلوگیری
رعایت نکات زیر برای زنانی که قصد بارداری دارند، کمک کننده است:
- وزن را در محدوده سالم حفظ کنید . زنان دارای اضافه وزن و کم وزن در معرض افزایش خطر اختلالات تخمک گذاری هستند. در صورت نیاز به کاهش وزن، ورزشی با شدت متوسط انجام دهید. ورزش شدید بیش از پنج ساعت در هفته با کاهش تخمک گذاری همراه است.
- ترک سیگار . تنباکو اثرات منفی متعددی بر باروری و همچنین سلامت کلی بدن شما و جنین دارد. اگر سیگار می کشید و قصد بارداری دارید، بهتر است هرچه سریعتر آن را ترک کنید.
- از مصرف الکل خودداری کنید . مصرف زیاد الکل منجر به کاهش باروری می شود. و مصرف هر مقدار الکل بر سلامت جنین در حال رشد تأثیرگذار است. اگر قصد بارداری دارید، از مصرف الکل خودداری کنید و در دوران بارداری الکل ننوشید.
- از موقعیت های استرس زا اجتناب کنید . برخی از مطالعات نشان داده اند که استرس باعث پایین آمدن درصد موفقیت درمان های ناباروری زنان می شود. سعی کنید قبل از اقدام به بارداری استرس را در زندگی روزمره خود کاهش دهید.
تشخیص ناباروری زنان
اگر بعد از گذشت مدت زمان قابل قبولی موفق به باردار شدن نشدید، برای ارزیابی بیشتر و درمان ناباروری زنان از پزشک خود کمک بگیرید.
همسر شما نیز مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت.
در این شرایط پزشک پس از اخذ شرح حال، اقدام به معاینه فیزیکی می کند.
آزمایش های باروری عموما شامل موارد زیر هستند:
تست تخمک گذاری
نوعی کیت پیشبینی تخمک گذاری که بدون نسخه عرضه می شود، قادر به تشخیص مقادیر افزایش یافته هورمون لوتئینیزه کننده (LH) قبل از تخمکگذاری است.
آزمایش خون برای بررسی پروژسترون – هورمونی که پس از تخمک گذاری افزایش می یابد – برای بررسی روند تخمک گذاری انجام می شود. سایر سطوح هورمونی مانند پرولاکتین نیز گاها تحت بررسی قرار می گیرند.
هیستروسالپنگوگرافی
در طول هیستروسالپنگوگرافی، ماده حاجب به رحم تزریق می شود و جهت بررسی مشکلات داخل رحمی، تصویربرداری با اشعه ایکس صورت می گیرد.
این روش همچنین خارج شدن مایع حاجب از رحم و لوله های فالوپ را نشان می دهد. در صورت مشاهده هرگونه اختلال ارزیابی های بیشتری انجام خواهد گرفت.
آزمایش ذخیره تخمدان
این آزمایش به تعیین کیفیت و کمیت تخمک های موجود برای تخمک گذاری کمک می کند.
این آزمایش ها بیشتر در زنانی که در معرض خطر کمبود تخمک هستند، از جمله زنان بالای 35 سال، انجام می شوند.
سایر آزمایشات هورمونی : سایر آزمایشات هورمونی سطح هورمون های مربوط به تخمک گذاری و همچنین هورمون های تیروئید و هیپوفیز را که در فرآیند تولید مثل تاثیرگذار هستند، بررسی می کنند.
روش های تصویربرداری
در سونوگرافی لگن، بیماری های رحم یا لوله فالوپ بررسی می شوند.
گاهی اوقات از سونوهیستروگرام، که به آن سونوگرافی انفوزیون سالین نیز می گویند، یا هیستروسکوپی برای دیدن جزئیات درون رحم که در سونوگرافی معمولی قابل مشاهده نیستند، استفاده می شود.
بسته به وضعیت، ممکن است بررسی های زیر نیز صورت گیرند:
- لاپاراسکوپی : این جراحی نوعی اقدام کمتر تهاجمی است که با ایجاد یک برش کوچک در زیر ناف و قرار دادن یک دستگاه مشاهده ظریف برای بررسی لولههای فالوپ، تخمدانها و رحم انجام می شود. لاپاراسکوپی می تواند اندومتریوز، اسکار، انسداد یا اختلالات لوله های فالوپ و مشکلات مربوط به تخمدان ها و رحم را تشخیص دهد.
- آزمایش ژنتیک : آزمایش ژنتیک برای بررسی برخی اختلالات ژنتیکی که منجر به ناباروری زنان می شوند، به کار می رود.
درمان ناباروری زنان
درمان ناباروری به علت آن، سن شخص، مدت زمان ناباروری زنان و ترجیحات فردی بستگی دارد.
با توجه به پیچیده بودن اختلال ناباروری، درمان آن شامل ابعاد مختلف مالی، فیزیکی، روانی و زمانی قابل توجهی است.
درمان های ناباروری زنان یا از طریق مصرف دارو و انجام جراحی و یا با تکنیک های پیچیده دیگر، به باردار شدن فرد کمک می کنند.
داروهای مورد استفاده
داروهایی که تخمک گذاری را تنظیم یا تحریک می کنند به عنوان داروهای باروری شناخته می شوند. این داروها، روش درمانی اصلی در زنانی هستند که به دلیل اختلالات تخمک گذاری بارور نمی شوند.
داروهای باروری معمولاً مانند هورمون های طبیعی – هورمون محرک فولیکول (FSH) و هورمون لوتئین کننده (LH) – جهت تحریک تخمک گذاری عمل می کنند.
همچنین در شرایطی که تخمک گذاری صورت می گیرد، برای تحریک موثرتر تخمک گذاری یا آزادسازی تخمک های بیشتر، مورد استفاده قرار می گیرند.
داروهای باروری عبارتند از:
کلومیفن سیترات
این داروی خوراکی،تخمک گذاری را تحریک کرده و باعث آزادسازی بیشتر FSH و LH از غده هیپوفیز و در نتیجه تحریک رشد فولیکول تخمدانی حاوی تخمک ها می شود. این دارو به طور کلی اولین خط درمان ناباروری در زنان کمتر از 39 سال و فاقد PCOS است.
گنادوتروپین ها
این درمان ها تزریقی بوده و تخمدان را برای تولید چندین تخمک تحریک می کنند. داروهای گنادوتروپین عبارتند از گنادوتروپین یائسگی انسانی یا hMG (منوپور) و FSH (Gonal-F, Follistim AQ, Bravelle). گنادوتروپین دیگر، گنادوتروپین جفتی انسانی (Ovidrel، Pregnyl) است و برای تسهیل بالغ شدن تخمک ها و تحریک آزادسازی آنها در زمان تخمک گذاری استفاده می شود. با استفاده از گنادوتروپین ها، احتمال چندقلوزایی و زایمان زودرس افزایش می یابد.
متفورمین
این دارو زمانی استفاده می شود که مقاومت به انسولین یا حداقل احتمال آن به عنوان علت ناباروری زنان مطرح شده باشد. این شرایط معمولاً در زنان با تشخیص PCOS مطرح می شود.
متفورمین (فورتامت) به بهبود مقاومت به انسولین کمک کرده و احتمال وقوع تخمک گذاری را افزایش میدهد.
لتروزول
لتروزول (Femara) از مجموعه داروهای مهارکننده های آروماتاز است و به روشی مشابه با کلومیفن عمل می کند. لتروزول معمولاً در زنان کمتر از 39 سال مبتلا به PCOS تجویز می شود.
بروموکریپتین
بروموکریپتین (Cycloset، Parlodel)، یک آگونیست دوپامین بوده و در مواردی استفاده می شود که تولید بیش از حد پرولاکتین (هایپرپرولاکتینمی) توسط غده هیپوفیز باعث اختلالات تخمک گذاری می شود.
بیشتر بخوانید : کلینیک زایمان طبیعی در تهران
عوارض داروهای باروری
استفاده از داروهای باروری با خطراتی همراه است، از جمله:
چند قلوزایی
داروهای خوراکی خطر کمتری برای چندقلوزایی (کمتر از 10٪) و بیشتر خطر بارداری دوقلو را دارند. شانس چندقلوزایی با مصرف داروهای تزریقی تا 30 درصد افزایش می یابد. داروهای باروری تزریقی نیز خطر تولد سه قلو یا بیشتر را به همراه دارند.
به طور کلی، با افزایش تعداد جنین ها، خطر زایمان زودرس، وزن کم نوزاد هنگام تولد و مشکلات آتی رشد افزایش می یابد. گاهی اوقات، در صورت بلوغ تعداد زیادی از فولیکول ها، تنظیم داروها می تواند خطر چندقلوزایی را کاهش دهد.
سندرم تحریک بیش از حد تخمدان (OHSS)
تزریق داروهای باروری برای القای تخمک گذاری می تواند باعث OHSS شود که البته اختلالی نادر است. علائم و نشانه های این سندرم که شامل تورم و دردناک بودن تخمدان ها، درد خفیف شکم، نفخ، تهوع، استفراغ و اسهال است، معمولاً بدون درمان از بین میروند.
شکل های شدیدتر OHSS احتمال دارد با افزایش سریع وزن، بزرگ و دردناک شدن تخمدان ها، وجود مایع در شکم و تنگی نفس همراه باشد.
خطرات طولانی مدت تومورهای تخمدان
اغلب مطالعات روی زنانی که از داروهای باروری استفاده می کنند نشان می دهد که خطرات درازمدت در این شرایط، نادر است. با این حال، در چند مطالعه دیده شده که زنانی که داروهای باروری را به مدت 12 ماه یا بیشتر بدون وقوع بارداری موفق مصرف می کنند، ممکن است در معرض خطر افزایش تومورهای تخمدان مرزی در آینده باشند.
خطر ابتلا به تومورهای تخمدان در زنانی که موفق به بارداری نمی شوند، بیشتر است، بنابراین احتمال دارد این مشکل، نوعی اختلال زمینه ای و غیرمرتبط با درمان های باروری باشد.
با توجه به این که میزان موفقیت معمولاً در چند دوره اول درمان بیشتر است، ارزیابی مجدد مصرف دارو هر چند ماه یک بار و تمرکز بر روی انجام درمان هایی که بیشترین احتمال موفقیت را دارند، منطقی به نظر می رسد.
درمان جراحی
چندین روش جراحی برای رفع اختلالات و وقوع باروری، وجود دارد.
با این حال، امروزه به دلیل موفقیت سایر درمان ها، انجام درمان های جراحی برای بارور شدن ناشایع است. این جراحی ها عبارتند از:
- جراحی لاپاراسکوپی یا هیستروسکوپی : این جراحی می تواند شامل اصلاح مشکلات آناتومی رحم، برداشتن پولیپ های آندومتر و برخی از انواع فیبروم هایی که باعث اختلالات حفره رحم می شوند، برطرف کردن چسبندگی های لگنی یا رحمی باشد.
- جراحی لوله فالوپ : در صورت انسداد یا پر شدن لوله های فالوپ از مایع، پزشک احتمالا جراحی لاپاراسکوپی را برای بهبود چسبندگی، گشاد کردن لوله یا ایجاد دهانه جدید در لوله توصیه می کند. این جراحی ندرتا انجام می شود، زیرا میزان موفقیت بارداری معمولا با انجام لقاح آزمایشگاهی (IVF) بالاست. طی این جراحی، برداشتن یا مسدود کردن لوله های نزدیک به رحم شانس بارداری را با IVF افزایش می دهد.
بیشتر بخوانید : سوالات ناباروری (رایج) و مراجعه به پزشک
روش های کمک باروری
متداول ترین روش های کمک باروری عبارتند از:
- لقاح داخل رحمی (IUI) : در طول IUI، میلیون ها اسپرم سالم در حوالی زمان تخمک گذاری در داخل رحم قرار می گیرند.
- فناوری کمک باروری یا ART : این روش شامل لقاح تخمک های بالغ با اسپرم در آزمایشگاه و سپس انتقال سلول لقاح یافته به داخل رحم است. IVF موثرترین فناوری کمک باروری است. چرخه IVF چندین هفته طول می کشد و نیاز به آزمایش های مکرر خون و تزریق روزانه هورمون دارد.
مدیریت و حمایت
ناباروری زنان احتمالا از نظر جسمی و روحی خسته کننده است. برای مقابله با فراز و نشیب های این روند و آزمایش ها و اقدامات درمانی ناباروری، استراتژی های زیر را در نظر بگیرید:
- تا حد امکان یاد بگیرید : جهت آمادگی بیشتر خود و همسرتان از پزشک مراحل درمان را جویا شوید. درک این فرآیند به کاهش اضطراب شما کمک می کند.
- بهتر است تحت حمایت باشید : اگرچه ناباروری عموما یک مسئله شخصی است، اما برای دریافت حمایت های لازم با همسر خود، اعضای نزدیک خانواده، دوستان یا یک متخصص ارتباط برقرار کنید. بسیاری از گروه های پشتیبانی آنلاین به شما این امکان را می دهند تا در مورد مسائل مربوط به ناباروری زنان بدون این که شناخته شوید، صحبت کنید.
- ورزش و رژیم غذایی سالم را فراموش نکنید : حفظ برنامه ورزشی با شدت متوسط و خوردن غذاهای سالم می تواند باعث بهبود دیدگاه شما از قضیه ناباروری و تمرکز هرچه بهتر روی زندگی با وجود مشکلات باروری شود.
- گزینه های دیگر را در نظر بگیرید : طی فرآیند درمان ناباروری زنان گزینه های جایگزین از جمله به سرپرستی گرفتن فرزند از پرورشگاه، باروری با اسپرم یا تخمک اهدایی، یا حتی بچه دار نشدن را بررسی کنید. این اقدام می تواند اضطراب را در طول درمان، و همچنین در صورت عدم بارداری، ناامیدی را کاهش دهد.
بیشتر بخوانید : 10 علامت در زنان که نباید نادیده گرفته شود
آمادگی های لازم برای ویزیت شدن توسط پزشک
احتمالا برای بررسی ناباروری زنان، به متخصص ناباروری مراجعه خواهید کرد.
متخصص هم شما و هم همسرتان را مورد ارزیابی قرار خواهد داد.
اقداماتی که شما می توانید جهت آماده شدن برای ملاقات با پزشک انجام بدهید عبارتند از:
- چرخه های قاعدگی و علائم مرتبط با آن را برای چند ماه وارد نمودار کنید. در یک تقویم، گوشی موبایل و یا سایر وسایل الکترونیکی، زمان شروع و توقف قاعدگی و شکل ظاهری مخاط دهانه رحم را وارد کنید. روزهایی را که با همسرتان رابطه جنسی داشته اید را نیز یادداشت کنید.
- فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها، داروهای گیاهی یا سایر مکمل هایی که مصرف می کنید را آماده کنید. دوزها و دفعات مصرف آن ها را نیز درج کنید.
- مدارک و سوابق پزشکی قبلی را همراه داشته باشید. پزشک سابقه آزمایشات و درمان های قبلی را جویا خواهد شد.
- برای یادداشت اطلاعات دریافتی و فراموش نشدن آن ها، یک نوت بوک، گوشی موبایل یا دستگاه الکترونیکی همراه خود داشته باشید.
- در مورد سوالاتی که می خواهید بپرسید فکر کنید. ابتدا مهمترین سوالات را وارد لیست کنید تا از پاسخ دهی به آن ها مطمئن شوید.
برخی از سوالات اساسی جهت پرسیدن عبارتند از:
- برای حصول بارداری، چه زمانی و چند بار باید رابطه جنسی داشته باشیم؟
- برای افزایش شانس بارداری، چه تغییراتی می توان در سبک زندگی داد؟
- آیا آزمایشات مرتبط با باروری را توصیه می کنید؟ چه نوع آزمایشاتی مناسب شرایط فعلی است؟
- آیا داروهایی جهت بهبود توانایی باروری وجود دارند؟
- داروها چه عوارض جانبی می توانند ایجاد کنند؟
- امکان دارد روش درمانی ما را با ذکر جزئیات توضیح دهید؟
- در شرایط ما چه درمانی توصیه می شود؟
- میزان موفقیت شما برای کمک به زوج ها در حصول بارداری چقدر است؟
- آیا بروشور یا سایر محصولات چاپی مرتبط با این موضوع دارید؟
- چه وب سایت هایی را برای افزایش اطلاعات در این زمینه پیشنهاد می کنید؟
همچنین اگر سوالات دیگری ذهن شما را مشغول کرده اند، پاسخ آن ها را از پزشک جویا شوید.
انتظارات از پزشک
برخی از سوالاتی که احتمالا پزشک یا متخصص می پرسد، عبارتند از:
- چه مدت زمانی است که برای باردار شدن تلاش می کنید؟
- چند وقت یک بار رابطه جنسی دارید؟
- آیا تا به حال باردار شده اید؟ اگر چنین است، نتیجه آن بارداری چه بوده است؟
- آیا جراحی لگن یا شکم داشته اید؟
- آیا برای بیماری های زنان تحت درمان قرار گرفته اید؟
- از چه سنی پریود شده اید؟
- به طور متوسط از شروع یک سیکل قاعدگی تا شروع سیکل قاعدگی بعدی چند روز طول می کشد؟
- آیا علائم قبل از قاعدگی مانند حساسیت سینه، نفخ شکم یا گرفتگی شکم دارید؟
روش های متعددی برای درمان ناباروردی در زنان وجود دارد که یک متخصص زنان و زایمان می تواند شما را در جهت بهبود و درمان راهنمایی کند اما در بعضی موارد علت آن ناشناخته یا ترکیبی از عوامل گوناگون مربوط به زن و مرد است. برای درمان ناباروری زنان به کلینیک دکتر نظری مراجعه کنید.
شماره تلفن های تماس برای دریافت نوبت
09036830686 – 02165833148 – 02166661879
سایر اطلاعات تماس همراه با آدرس کلینیک صفحه تماس با ما