انواع روش های درمان سرطان سینه + مراحل سرطان

“شما سرطان سینه دارید.” شاید کلمات همچنان در ذهنتان طنین انداز باشند و اکنون از شما خواسته می شود درباره درمان خود تصمیم بگیرید. پردازش ناگهانی و همزمان تمام این اطلاعات بدون شک دشوار و طاقت فرسا است.

با این حال لازم است بدانید که به لطف پیشرفت‌ های مداوم پزشکی، سرطان‌ ها در مراحل اولیه و قابل درمان از طریق غربالگری ‌های منظم سرطان سینه تشخیص داده می ‌شوند.

تیم های مراقبتی نیز در درمان سرطان سینه در تمام مراحل عملکرد بهتری دارند.

سرطان سینه توسط چه کسی درمان می شود؟

سرطان سینه یک بیماری پیچیده است و تیمی از متخصصان که نه تنها در درمان سرطان، بلکه در مدیریت علائم و عوارض جانبی آن نیز تخصص دارند به شما کمک می کنند. تیم مراقبتی در مراکز درمان سرطان معمولا شامل یک یا چند پزشک زیر است:

پزشک انکولوژی

تیم مراقبتی سرطان در مراکز درمانی توسط یک پزشک انکولوژی هدایت می شود. این پزشک سرطان را تشخیص داده و معمولا بیماری را با شیمی درمانی، درمان هدفمند، ایمونوتراپی و سایر داروها درمان می کند.

همچنین پزشک انکولوژی با سایر اعضای تیم مراقبتی از جمله متخصصانی که در سایر جنبه های درمانی سرطان مانند جراحی یا پرتودرمانی تخصص دارند همکاری می کند.

جراح سینه

این جراحان متخصصان انکولوژی هستند که در عمل جراحی سینه تخصص دارند. جراح سینه از روش های مختلفی از جمله بیوپسی، لامپکتومی و ماستکتومی برای درمان سرطان استفاده می کند.

پزشک انکولوژی و پرتودرمانی

این پزشک برای درمان سرطان سینه از یک یا ترکیبی از فناوری های پرتودرمانی استفاده می کند. در پرتودرمانی پس از برداشتن تومور، سلول های سرطانی باقی مانده از بین برده می شوند.

جراح پلاستیک

این جراحان که جراح ترمیمی نیز نامیده می شوند سینه را پس از ماستکتومی یا لامپکتومی بازسازی می کنند.

این پزشکان بسته به عوامل مختلف بلافاصله پس از جراحی یا در آینده از روش های ترمیمی برای برداشتن تومور استفاده می کنند.

آسیب شناس

این پزشک با تجزیه و تحلیل نمونه های برداشته شده از سینه یا غدد لنفاوی بیمار به تشخیص سرطان کمک می کند.

آسیب شناسان نمونه خون یا بافت گرفته شده در طول بیوپسی را برای تشخیص یا تعیین مرحله سرطان بررسی می کنند.

هنگام تصمیم گیری درباره گزینه های درمانی سرطان سینه، تیم درمانی چندین عامل مهم از جمله موارد زیر را در نظر می گیرد:

• مرحله سرطان سینه و اینکه آیا به غدد لنفاوی یا مناطق دیگر مانند استخوان ها، کبد یا مغز سرایت کرده است یا خیر.
• وضعیت هورمونی سرطان: آیا گیرنده استروژن مثبت یا گیرنده پروژسترون مثبت است؟
• وجود پروتئین گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی 2
• سن و وضعیت یائسگی
• سلامت کلی و ترجیحات شما
• وجود نشانگرهای ژنومی، از جمله نسخه‌ های جهش‌ یافته از ژن‌های سرطان سینه BRCA1 و BRCA2 (از آزمایشات خاصی مانند Oncotype DX، MammaPrint و Prosigna برای شناسایی سایر ژن‌های سرطان سینه استفاده می شود.)

بیشتر بخوانید: متخصص زنان و زایمان در تهران

عمل جراحی

جراحی بخشی رایج از برنامه درمانی برای بیماران مبتلا به سرطان سینه است. نوع عمل جراحی به عوامل بسیار و تصمیم مشترکی که با تیم مراقبتی سرطان می گیرید بستگی دارد.

روش‌ های جراحی برای از بین بردن سلول‌ های سرطانی موجود در بدن طراحی شده‌ و گاهی به پزشکان در تشخیص گسترش سرطان کمک می کنند.

در اغلب موارد، هدف جراحی در درمان سرطان سینه، برداشتن یا تا حد امکان کل تومور از سینه است. جراحی برداشتن سرطان سینه دو نوع اصلی دارد:

• لامپکتومی : (که جراحی حفظ سینه، ماستکتومی جزئی یا برداشتن گسترده نیز نامیده می شود) برای برداشتن تمام سرطان و باقی گذاشتن بافت سالم و غیرسرطانی طراحی شده است. در این عمل تنها تومور و کمی از بافت طبیعی که آن را پوشانده است خارج می شود.
• ماستکتومی : عملی است که در آن کل سینه برداشته می شود. در روشی به نام ماستکتومی دو طرفه هر دو سینه برداشته خواهد شد.

عوارض جانبی جراحی سرطان سینه

جراحی سرطان سینه منجر به عوارض جانبی شده و به درمان پزشکی و خدمات حمایتی اضافی نیاز دارد. این عوارض جانبی شامل موارد زیر خواهند بود:

• خون ریزی
• عفونت
• درد و سفتی
• کاهش تحرک شانه و سینه
• سروما یا تجمع مایع در اطراف اسکار زیر بغل
• لنف ادم، مجموعه ای از مایع لنفاوی که باعث تورم و ناراحتی می شود
• خستگی ناشی از استرس و عوارض عاطفی جراحی

شیمی درمانی

شیمی درمانی قبل از جراحی سرطان سینه (نئوادجوانت) یا بعد از جراحی (کمکی) توصیه می شود:

شیمی درمانی سرطان سینه نئوادجوانت (یا سیستمیک اولیه)

قبل از جراحی برای کاهش اندازه تومورهای بزرگ سینه و از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود.

این نوع شیمی درمانی معمولا از جراحی سینه جلوگیری می کند و به پزشکان اجازه می دهد تأثیر یک رژیم خاص بر تومور سینه را تعیین کنند.

شیمی درمانی کمکی سرطان سینه

پس از جراحی یا پرتودرمانی برای از بین بردن سلول های سرطانی باقیمانده که طی جراحی و یا پرتودرمانی برداشته نشده اند استفاده می شود. همچنین این روش از گسترش بیماری به سایر قسمت های بدن جلوگیری می کند.

قبل از شیمی درمانی آزمایش ژنوم انجام می شود تا مشخص شود که تومورهای جامد به داروهای شیمی درمانی خاص پاسخ می دهند یا خیر، در نتیجه از مصرف داروهای سمی غیر ضروری جلوگیری می شود.

در طول شیمی درمانی سرطان سینه، بیماران تحت نظر بوده و احتمالا معاینات فیزیکی، آزمایش خون، اسکن توموگرافی کامپیوتری، تصویربرداری تشدید مغناطیسی و اشعه ایکس انجام می شود.

عوارض جانبی شیمی درمانی برای سرطان سینه

شیمی درمانی با هدف قرار دادن سلول های سرطانی که رشد سریع دارند عمل می کند. اما سایر سلول‌ های بدن مانند سلول‌ های موجود در فولیکول‌ های مو، مغز استخوان و دستگاه گوارش که به سرعت رشد می‌ کنند را نیز از بین می برد.

در نتیجه شیمی درمانی برای سرطان سینه عوارض جانبی مختلفی از جمله موارد زیر ایجاد خواهد کرد:

• ریزش مو
• تهوع و استفراغ
• اسهال یا یبوست
• سرکوب سیستم ایمنی

هورمون درمانی

برخی از سرطان های سینه توسط هورمون های زنانه استروژن و پروژسترون تحریک می شوند. سلول ها برای ادامه رشد و گسترش به این هورمون ها نیاز دارند.

این نوع سرطان سینه‌، سرطان گیرنده‌ هورمونی مثبت نامیده می‌ شود زیرا سلول‌ های آن ها حاوی گیرنده‌ هایی (نوع خاصی از پروتئین) هستند که به طور خاص برای اتصال به هورمون‌ ها و تحریک رشد سرطان طراحی شده ‌اند.

زمانی که هیچ گیرنده هورمونی (یا تنها تعداد کمی) در سلول های سرطانی وجود نداشته باشد، سرطان گیرنده هورمونی منفی در نظر گرفته می شود.

هورمون درمانی تنها روی سرطان‌ هایی که گیرنده‌ های هورمونی مثبت هستند جواب داده و بیشتر سرطان‌ های سینه در این دسته قرار می‌ گیرند.

داروهای هورمون درمانی با نرساندن هورمون های مورد نیاز به سلول های سرطانی این مشکل را درمان می کنند. دو نوع رایج هورمون درمانی سرطان سینه عبارتند از:

تعدیل ‌کننده‌ انتخابی گیرنده استروژن

این داروها به گیرنده‌ های استروژن در سلول‌ های سرطان سینه متصل شده و مانع از رسیدن استروژن به سلول‌ های سرطانی می شوند و از رشد آن ها جلوگیری می کنند.

تاموکسیفن یک هورمون درمانی رایج است که برای جلوگیری از عود سرطان سینه طراحی شده است. در برخی موارد از این دارو برای زنانی که در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه هستند نیز استفاده می شود.

مهارکننده های آروماتاز

این داروهای هورمونی با اتصال به آنزیم مسئول تولید استروژن (آنزیم آروماتاز)، تولید استروژن را متوقف می کنند.

پس از توقف تولید استروژن، سلول های سرطانی به دلیل کمبود استروژن گرسنه مانده و از رشد و تقسیم آن ها جلوگیری می شود.

اگر برای شما هورمون درمانی تجویز شده باشد احتمالا لازم است داروها را برای مدت طولانی، معمولا حدود 5 تا 10 سال مصرف کنید. تکمیل دوره کامل درمان مهم است زیرا به کاهش احتمال بازگشت سرطان کمک می کند.

عوارض هورمون درمانی در موارد سرطان سینه

هورمون درمانی عوارض جانبی مختلفی از جمله موارد زیر خواهد داشت:

• گرگرفتگی
• پریودهای نامنظم
• تغییر خلق و خو
• کاهش میل جنسی
• خشکی و سوزش واژن
• ترشحات واژن

برخی از درمان های هورمونی نیز باعث درد مفاصل و استخوان شده و خطر تحلیل رفتگی و پوکی استخوان را افزایش می دهند.

پرتودرمانی

در پرتودرمانی با استفاده از پرتوهای ایکس پرانرژی یا پرتوهای دیگر که برای آسیب رساندن به DNA طراحی شده ‌اند، رشد سلول‌های سرطانی متوقف یا کند می شود.

پرتودرمانی در ترکیب با سایر روش های درمانی یک گزینه رایج برای درمان بیماران مبتلا به سرطان سینه است.

پرتودرمانی معمولا پس از جراحی سرطان سینه برای از بین بردن سلول های سرطانی باقی مانده در ناحیه سینه یا غدد لنفاوی مجاور و یا سلول های سرطانی که به سایر قسمت های بدن مانند استخوان ها یا مغز گسترش یافته اند استفاده می شود.

بیماران مبتلا به سرطان سینه با مراحل پیشرفته این بیماری دست و پنجه نرم می کنند و برخی دیگر قبلا پرتودرمانی سنتی را دریافت کرده‌ و نمی ‌توانند قرار گرفتن در معرض پرتوهای بیشتر را تحمل کنند.

امروزه فناوری‌ هایی وجود دارند که به پزشکان اجازه می دهند با توجه به مرحله بیماری یا درمان قبلی، مناطقی را که قبلا تحت درمان قرار گرفته‌ و سرطان عود کرده است را مجدد درمان کنند.

عوارض جانبی پرتودرمانی برای سرطان سینه

برخی از بیماران هفته ها یا ماه ها پس از شروع درمان، عوارض جانبی پرتودرمانی را تجربه می کنند و در بسیاری از موارد، این عوارض پس از پایان درمان از بین می روند.

اما گاهی بیماران هفته‌ ها و حتی ماه‌ ها پس از پایان درمان احساس خستگی دارند. سایر عوارض جانبی پرتودرمانی برای سرطان سینه شامل تحریک پوست و درد سینه است.

درمان هدفمند

برای درمان تومورهای سینه که پروتئینی به نام HER2 را بیش از حد تولید می کنند علاوه بر داروهای شیمی درمانی داروهای پاسخ بیولوژیکی نیز توصیه می شود.

اگر در آزمایشات در سلول‌ های سرطانی ژن HER2 نشان داده شود، داروها به از کار افتادن ژن HER2 کمک کرده و ارتباط سلول ‌های سرطانی با منبع انرژی را قطع می کنند.

درمان هدفمند سرطان سینه برای کمک به کنترل سرطان گسترش یافته یا جلوگیری از عود سرطان معمولا با درمان های دیگر مانند شیمی درمانی ترکیب می شود.

درمان های هدفمند علاوه بر سرطان سینه HER2 مثبت به درمان انواع سرطان های زیر نیز کمک می کنند:

• سرطان سینه سه گانه منفی
• سرطان سینه گیرنده هورمونی مثبت
• سرطان سینه در بیماران با جهش ژن BRCA

درمان های هدفمند انواع مختلفی داشته و هر کدام برای اصلاح تغییرات سلولی که مسئول نوع خاصی از سرطان سینه هستند طراحی شده اند. برخی از داروهای هدفمند رایج که برای درمان سرطان سینه استفاده می شوند عبارتند از:

• آنتی بادی های مونوکلونال
• ترکیب داروهای آنتی بادی
• مهارکننده های کیناز
• مهارکننده های CDK4/6
• مهارکننده mTOR
• مهار کننده PI3K
• مهارکننده های PARP

عوارض جانبی درمان هدفمند به طور گسترده از خفیف تا شدید و بسته به نوع داروی مصرفی و نوع سرطان سینه متفاوت است.

تهوع، استفراغ و خستگی سه مورد از رایج ترین عوارض جانبی درمان هدفمند هستند، اما برخی از عوارض جانبی جدی‌ تر خواهند بود.

به عنوان مثال هنگامی که این روش برای درمان سرطان سینه HER2 مثبت استفاده می شود، آنتی بادی های مونوکلونال و ترکیبات دارویی آنتی بادی خطر آسیب قلبی را افزایش داده و مهارکننده های کیناز باعث اسهال شدید، مشکلات کبدی و سندرم دست و پا می شوند.

با این حال اغلب اوقات عوارض جانبی داروهای هدفمند خطرناک نبوده و پس از قطع دارو برطرف می شوند. از پزشک درباره خطرات داروهای هدفمند و عوارض جانبی که باید مراقب آن ها باشید سؤال بپرسید.

عوارض جانبی درمان هدفمند برای سرطان سینه

عوارض جانبی درمان هدفمند به طور گسترده از خفیف تا شدید و بسته به نوع داروی مصرفی و نوع سرطان سینه متفاوت است. عوارض جانبی رایج عبارتند از:

• حالت تهوع
• استفراغ
• اسهال
• خستگی

برخی از داروهای درمان هدفمند عوارض جانبی جدی ایجاد می کنند. به عنوان مثال در موارد سرطان سینه HER2 مثبت، آنتی بادی های مونوکلونال و ترکیبات دارویی آنتی بادی خطر آسیب قلبی را افزایش می دهند.

مهارکننده‌های کیناز نیز باعث اسهال شدید، مشکلات کبدی و سندرم دست و پا خواهند شد.

هر چند در اکثر موارد عوارض جانبی داروهای هدفمند خطرناک نبوده و پس از قطع دارو برطرف می شوند. از پزشک درباره خطرات داروهای هدفمند و عوارض جانبی که باید مراقب آن ها باشید سؤال بپرسید.

ایمونوتراپی

داروهایی که به عنوان مهارکننده های وارسی ایمنی شناخته می شوند گزینه ای هستند که برای درمان بیماران مبتلا به سرطان سینه که سلول های آن ها ویژگی های ژنتیکی خاصی دارد استفاده می شوند.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده استفاده از یک مهارکننده وارسی ایمنی در ترکیب با داروهای شیمی درمانی خاص برای بیماران مبتلا به سرطان سینه سه گانه منفی پیشرفته با گیرنده پروتئین PD-L1 را تایید کرده است.

این داروها تعامل گیرنده هایی مانند PD-L1 با گیرنده های سازگار در سلول های ایمنی را مسدود کرده و از پاسخ ایمنی جلوگیری می کنند.

ایمونوتراپی نیز گزینه ای برای درمان بیماران مبتلا به سرطان سینه متاستاتیک غیرقابل جراحی با یکی از دو ویژگی ژنتیکی MSI-H یا dMMR است.

آزمایشات بالینی

آزمایشات بالینی روشی مهم برای تعیین اثربخشی و ایمنی درمان‌ ها و داروهای جدید برای بسیاری از بیماری‌ ها از جمله سرطان هستند.

پزشک برای دسترسی به گزینه های درمانی مناسب توصیه می کند آزمایشات بالینی سرطان سینه که با دقت انتخاب شده ‌اند را انجام دهید.

برای هر بیمار در هر مرحله از بیماری یا درمان به صورت فردی یک آزمایش بالینی در نظر گرفته می شود. از پزشک درباره مناسب بودن آزمایشات بالینی برای شرایط خاص خود و همچنین خطرات و الزامات مختلف سؤال بپرسید.

بیشتر بخوانید: 10 علامت در زنان که نباید نادیده گرفته شود

درمان سرطان سینه بر اساس مرحله

سرطان سینه مرحله 0

مرحله 0 کم خطرترین مرحله سرطان سینه بوده و قبل از گسترش از مجرای شیر تشخیص داده می شود. کارسینوم مجرایی درجا (DCIS) نمونه ای از مرحله صفر سرطان سینه است.

درمان شامل جراحی برای برداشتن سرطان سینه بوده و در صورتی که سرطان گیرنده هورمونی مثبت باشد، احتمالا پرتودرمانی یا هورمون درمانی انجام می شود.

در درمان هورمونی به مدت پنج سال پس از جراحی برای کاهش خطر عود سرطان سینه تاموکسیفن یا نوعی دارو به نام مهارکننده آروماتاز مصرف می‌ شود.

اگر سرطان بزرگ باشد یا در چندین نقطه در مجاری شیر قرار داشته باشد، جراح تنها تومور را از طریق جراحی حفظ سینه انجام داده و یا کل سینه برداشته می شود.

سرطان سینه مرحله 1

در مرحله 1 سرطان سینه تومور کوچک بوده، به غدد لنفاوی گسترش نیافته و یا گسترش تازه شروع شده است. جراحی حفظ سینه یا ماستکتومی معمولا اولین انتخاب برای مرحله 1 سرطان سینه است.

پزشک در طول عمل جراحی برای جلوگیری از گسترش سلول‌ های سرطانی احتمالا غدد لنفاوی را برمی‌ دارد. شاید بتوان بعد از ماستکتومی، عمل بازسازی سینه را انتخاب کنید.

همچنین پزشک علاوه بر جراحی حفظ سینه، پرتودرمانی را برای هدف قرار دادن سلول‌ های باقی مانده و کاهش احتمال عود سرطان توصیه می کند. معمولا در این مرحله پس از ماستکتومی نیازی به پرتودرمانی نخواهد بود.

اگر سرطان ER مثبت یا PR مثبت باشد، پزشک هورمون درمانی را نیز توصیه کرده و برای کاهش احتمال عود سرطان داروها معمولا به مدت پنج سال مصرف می شوند.

اگر سرطان سینه HER2 مثبت باشد، تا یک سال داروهایی که این پروتئین را مسدود می کنند تجویز شود.

اگر تومور بزرگتر از یک سانتی متر (به اندازه یک نخود) باشد، به سرعت رشد کند، گیرنده هورمونی منفی یا HER2 مثبت باشد و ویژگی های دیگری داشته باشد که نشان دهنده تهاجمی بودن آن است، شیمی درمانی نیز در نظر گرفته می شود.

سرطان سینه مرحله 2

تومورهای سرطانی در مرحله 2 بزرگتر از مرحله 1 هستند و سلول های سرطانی گسترش یافته و چند غدد لنفاوی مجاور را درگیر کرده اند.

سرطان در مرحله 2 به عنوان مرحله 2A یا 2B طبقه بندی می شود. مرحله 2 بر اساس اندازه و گسترش تومور مشخص شده و درمان معمولا با جراحی حفظ سینه یا ماستکتومی شروع خواهد شد.

جراح برخی از غدد لنفاوی را برای بررسی گسترش سلول های سرطانی برمی دارد. از آنجایی که سرطان شروع به گسترش به غدد لنفاوی کرده است، اغلب لازم است پرتودرمانی انجام شود.

تیم مراقبتی درمان های سیستمیک مانند شیمی درمانی، داروهای HER2 یا هورمون درمانی را قبل و یا بعد از جراحی توصیه می کند.

درمان‌ های قبل از جراحی به کوچک شدن تومور به اندازه ‌ای که بتوان آن ها را با روش حفظ سینه برداشت کمک می کنند.

سرطان سینه مرحله 3

سرطان سینه مرحله 3 شامل تومورهایی با اندازه بیش از 5 سانتی متر یا حدود 2 اینچ است که در پوست روی سینه یا ماهیچه زیرین رشد کرده و یا به بسیاری از غدد لنفاوی مجاور نفوذ کرده اند.

در این مرحله، سرطان علیرغم اندازه به سایر اندام ها گسترش نیافته و بر اساس اندازه و درجه درگیری غدد لنفاوی، به عنوان مرحله 3A، 3B و 3C طبقه بندی شود.

تیم مراقبتی با هدف کوچک کردن تومور به طوری که با جراحی برداشته شود و حفظ دیگر قسمت های سینه، شیمی درمانی را به عنوان درمان خط اول پیشنهاد می کند.

در صورتی که درمان به اندازه کافی سرطان را کاهش ندهد به ماستکتومی نیاز خواهید داشت. در صورتی که سرطان بزرگ باشد و یا به بافت های مجاور نفوذ کرده باشد، تیم مراقبتی ابتدا جراحی را پیشنهاد می کند.

پزشکان پس از جراحی بسته به خواص سرطان، پرتو درمانی و همچنین داروهای HER2 یا هورمون درمانی را توصیه می کنند.

سرطان سینه مرحله 4

مرحله 4 به این معناست که سرطان سینه به سایر اندام ها یا نواحی بدن مانند مغز، استخوان ها، ریه و یا کبد گسترش یافته است.

در این وضعیت تیم مراقبتی یک درمان سیستمیک مانند هورمون درمانی یا شیمی درمانی و یا داروهای هدفمند مانند داروهایی که HER2 را مسدود می کنند، ایمونوتراپی یا ترکیبی از همه این گزینه ها را توصیه می کند.

برنامه درمانی گاهی نیز شامل جراحی و یا پرتودرمانی است. این تشخیص ترسناک خواهد بود، اما مهم است که بدانید تیم مراقبتی نسبت به قبل ابزارهای بیشتری برای درمان سرطان سینه مرحله 4 دارد. مطمئن شوید که همه گزینه ها را با پزشک در میان می گذارید.

سرطان سینه عود کننده

با وجود بهترین تلاش ها و پیشرفت های مدرن، گاهی اوقات سرطان سینه عود کرده و در چنین صورتی درمان به محل عود سرطان، درمان‌ های قبلی و نحوه واکنش بدن به آن ها بستگی دارد.

سرطان سینه سه گانه منفی

سرطان سینه سه گانه منفی، گیرنده استروژن یا پروژسترون مثبت نیست و پروتئین HER2 زیادی تولید نمی کند. به همین دلیل است که از آن ها به عنوان سرطان سینه سه گانه منفی یاد می شود.

شیمی درمانی اصلی ترین درمان سیستمیک برای این نوع سرطان است، چراکه درمان های هدفمند هورمونی یا HER2 نتیجه بخش نیستند.

اگر آزمایش تومور برای PD-1 یا PD-L1، پروتئینی که در سلول های ایمنی یافت می شود مثبت باشد، تیم مراقبتی ایمونوتراپی (احتمالا همراه با شیمی درمانی) را پیشنهاد می کند.

سرطان سینه التهابی

این نوع سرطان حداقل در مرحله 3 اتفاق افتاده و به سرعت رشد می کند. سرطان سینه التهابی باعث ایجاد تغییراتی در پوست سینه شده و درمان معمولا شامل شیمی درمانی (و گاهی اوقات درمان هدفمند) و سپس جراحی است.

اگر درمان های دیگر برای کوچک کردن سرطان قبل از جراحی موثر نبوده باشند، گزینه پرتودرمانی در نظر گرفته می شود.

همچنین پس از جراحی (اگر قبلا استفاده نشده باشد) برای کاهش احتمال بازگشت سرطان از پرتو درمانی استفاده می شود.

درمان های هدفمند نیز پس از جراحی برای ادامه مبارزه با سرطان های گیرنده هورمونی مثبت و HER2 مثبت مورد استفاده قرار می گیرند.

آینده درمان های سرطان سینه

روزانه تحقیقات جدیدی با هدف تشخیص و درمان سرطان سینه و بهبود بقا و کیفیت زندگی ارائه می شود. مطالعات در حال بررسی مجموعه ای از جهش های ژنی و گیرنده های اضافی هستند که در رشد سرطان نقش دارند.

همچنین محققان به دنبال داروها و روش های مراقبتی حمایتی هستند تا به بازماندگان در پیشگیری از بروز عوارض کمک کنند.

هدف اصلی تطبیق بهتر درمان ها با سرطان های خاص از طریق ایجاد پروفایل های ژنومی تومورها در تلاش برای کاهش آزمون و خطا است. تصور می شود که این داروهای خاص آینده درمان سرطان هستند.

برای پیشگیری از پیشرفت بیماری و تشخیص زود هنگام آنها چک آپ های دوره ای را جدی بگیرید و به پزشک زنان مراجعه کنید. ما در کلینیک دکتر عاطفه نظری متخصص زنان و زایمان شما را برای بررسی نشانه های سرطان تحت نظر می گیریم و در صورت تشخیص سرطان سینه به شما کمک می کنیم که کنترل وضعیت سلامت خود را بدست گرفته و با خطرات انواع روش های درمانی آشنا شوید.

شماره تلفن های تماس برای دریافت نوبت
09036830686 – 02165833148 – 02166661879
سایر اطلاعات تماس همراه با آدرس کلینیک صفحه تماس با ما