ویروس اچ پی وی (HPV) علت انتقال بیماری آمیزشی به همین نام است. افرادی که از نظر جنسی فعال تر هستند بیشتر در معرض ابتلا قرار دارند.
انواع مختلفی از اچ.پی.وی وجود دارد که بعضی از آنها ریسک سرطان را افزایش می دهند.
هر سال حدود ۱۹۴۰۰ زن و ۱۲۱۰۰ مرد به سرطان مبتلا می شوند که علت آن اچ.پی.وی است.
در این مقاله می آموزیم اچ.پی.وی چیست، چگونه گسترش می یابد، چه علایمی دارد و همچنین انواع روش های درمانی بررسی می شوند.
همچنین درباره واکسن ویروس اچ پی وی و سایر روش های برای محافظت در برابر این بیماری صحبت خواهیم کرد.
درمان ویروس اچ پی وی
هیچ راهی برای درمان اچ.پی.وی و حذف این ویروس از بدن وجود ندارد. فرد می تواند قدم های گوناگونی برای رفع زگیل هایی که اچ.پی.وی ایجاد می کند بردارد.
اغلب این زگیل ها بدون درمان خاصی از بین می روند.
زگیل های معمولی
محصولات حاوی اسید سالیسیلیک که بدون نسخه قابل تهیه اند زگیل های معمولی را درمان می کنند.
از این داروها برای زگیل های ناحیه تناسلی استفاده نکنید. برای برخی افراد، پزشک احتمالاً یکی از داروهای زیر را تجویز خواهد کرد:
- ایمیکوییمد (آلدارا، زیکلارا)
- پ.دوفیلوکس (کندیلوکس)
- تری کلرواستیک اسید
- پودوفیلین
مداخلات جراحی هم احتمالاً نیاز شود.
زگیل های تناسلی
از داروهای بدون نسخه برای زگیل های تناسلی استفاده نکنید. برای درمان، پزشک موارد زیر را توصیه می کند:
- کرایوتراپی . که استفاده از نیتروژن مایع برای فریز کردن زگیل ها است.
- الکتروکوتر . شامل استفاده از جریان برق برای سوزاندن زگیل ها می شود.
- لیزر یا لایت تراپی . شامل استفاده از نور قوی و هدف گیری شده برای حذف بافت های زائد است.
- برداشتن از طریق جراحی . جراح طی عملی سرپایی و با بی حسی موضعی زگیل ها را برمی دارد.
بهترین گزینه، بستگی به نوع زگیل و محل قرارگیری اش دارد. بعد از حذف زگیل، ویروس همچنان در بدن باقی مانده و قابل سرایت است.
علایم ویروس اچ پی وی
ممکن است علایم ویروس اچ پی وی سال ها بعد از سرایت ظاهر شوند. برخی از انواع این ویروس زگیل ایجاد کرده و برخی دیگر ریسک سرطان را افزایش می دهند.
به طور مشخص اچ.پی.وی باعث بروز موارد زیر می شود:
زگیل های تناسلی
فرد احتمالا یک برآمدگی کوچک پوستی، مجموعه ای از برجستگی ها یا برآمدگی هایی ساقه ای شکل داشته باشد.
این زگیل ها سایز و ظاهر متفاوتی داشته و ممکن است:
- بزرگ یا کوچک باشند
- صاف یا برجسته باشند
- سفید، صورتی، قرمز، قهوه ای مایل به بنفش یا رنگ پوست باشند
این زگیل ها روی:
- مهبل
- دهانه رحم
- آلت تناسلی مرد و بیضه ها
- مقعد
- کشاله ران
ظاهر شده و خارش و سوزش ایجاد می کنند.
بیشتر بخوانید : درمان زگیل تناسلی
سایر انواع زگیل
ویروس اچ پی وی، زگیل های معمولی، زگیل های پلانتار و زگیل های فلت ایجاد می کند.
زگیل های معمولی برجستگی های زمختی هستند که بیشتر روی دست ها، انگشتان و آرنج شکل می گیرند.
زگیل پلانتار توده ای سفت و زبر بوده که اغلب روی پاشنه و زیر پنجه پا ظاهر می شود.
زگیل فلت رویه ای مسطح و کمی برجسته دارد که کمی از پوست اطراف، تیره تر بوده و اغلب روی گردن یا صورت بیرون می زند.
چگونه ویروس اچ پی وی منجر به سرطان می شود
همه افرادی که ویروس اچ پی وی دارند دچار سرطان نمی شوند؛ اما این ویروس ریسک ابتلا به سرطان را افزایش می دهد مخصوصا در افرادی که سیستم ایمنی ضعیف تری دارند.
یک سویه پر خطر اچ.پی.وی نحوه ارتباط سلول ها با یکدیگر را تغییر داده که این امر منجر به رشد غیر قابل کنترل آنها می شود.
در بسیاری از افراد، سیستم ایمنی سلول های اضافی را شکست می دهد. اگر سیستم ایمنی نتواند این کار را انجام دهد سلول ها در بدن مانده و به رشد ادامه می دهند.
در این صورت سرطان ایجاد می شود. طبق اعلام موسسه ملی سرطان، ممکن است ۱۰ تا ۲۰ سال طول بکشد تا تومور رشد کند.
در آمریکا علت حدود ۳ درصد از همه سرطان ها در زنان و ۲ درصد از سرطان ها در مردان اچ.پی. وی است.
این ویروس ریسک سرطان های زیر را افزایش می دهد:
- دهانه رحم
- مهبل
- واژن
- آلت تناسلی مردان
- مقعد
- اوروفارنکس که شامل انتهای زبان و لوزه ها می شود.
غربالگری های روتین منجر به تشخیص زود هنگام بیماری و دریافت درمان های فوری شده که همین مانع گسترش سرطان می شود.
بهترین شیوه درمانی بستگی به نوع سرطان، سطح آن، سن فرد و سلامت کلی او دارد.
علل بروز ویروس اچ پی وی
اچ.پی.وی ویروسی است که از طریق تماس پوستی و اغلب تماس جنسی منتقل می شود. این بیماری می تواند هر فردی که از نظر جنسی فعال است را مبتلا کند.
شاید هیچ علایمی نباشد و یا این که علایم ظاهر و ناپدید شوند. به رغم وجود یا عدم وجود علایم، اچ.پی.وی از فردی به فرد دیگر قابل سرایت است.
سویه های ویروس اچ پی وی که زگیل ایجاد می کنند با آنهایی که ریسک سرطان را افزایش می دهند متفاوت هستند.
وویروس اچ پی وی در کودکان
احتمالاً اچ.پی.وی در زمان زایمان به نوزاد سرایت کند. اما طبق تحقیقات صورت گرفته ریسک ابتلا بسیار پایین است چون معمولاً سیستم ایمنی در این موقعیت بر بیماری غلبه می کند.
علایم اچ.پی.وی در نوزادان شامل زگیل های تناسلی یا زخم و ضایعات داخل دهان می شود. اگر کودکی علایم اچ.پی.وی دارد ممکن است نشانه تجاوز جنسی به کودک باشد.
عوامل پرخطر
عواملی که ریسک ویروس اچ پی وی را افزایش می دهند عبارتند از:
- داشتن شرکای جنسی متعدد
- رابطه جنسی با فردی که شرکای جنسی متعددی داشته
- رابطه جنسی بدون ابزار محافظتی مثل کاندوم و سد دهانی
- داشتن نقاطی در پوست که آسیب دیده و پستی بلندی دارد
- ارتباط مستقیم با زگیل ها یا سطوحی که اچ.پی.وی با آن در تماس بوده
- عدم تزریق واکسن اچ.پی.وی
خطر سرطان وقتی بیشتر می شود که فرد علاوه بر اچ.پی.وی موارد زیر را هم داشته باشد:
- بیماری آمیزشی دیگری مثل کلامیدیا
- زایمان در سنین پایین
- زایمان های متعدد
- مصرف محصولات تنباکو
- سیستم ایمنی ضعیف تر
تشخیص
اگر زگیل ها یا ضایعات پوستی قابل مشاهده باشند، پزشک معمولا اچ.پی.وی را با معاینه چشمی تشخیص می دهد. آزمایش ها هم می توانند وجود ویروس را تایید کنند.
زمان آزمایش اچ.پی.وی
آزمایش های تشخیص ویروس اچ پی وی یا تغییرات سلولی دهانه رحم عبارتند از:
- پاپ اسمیر
- تست دی.ان.اِی
- بیوپسی
پاپ اسمیر که اسمیر دهانه رحم نام دارد شامل جمع کردن و آزمایش سلول های دهانه رحم و واژن است.
این آزمایش هرگونه ناهنجاری سلولی منجر به سرطان را مشخص می کند.
تست دی.ان.اِی انواع پرخطر اچ.پی.وی را ارزیابی کرده و پزشک از این تست به همراه پاپ اسمیر استفاده خواهد کرد.
بیوپسی شامل، نمونه گیری از پوست آسیب دیده بوده و در صورتی که نتایج نشان دهنده تغییرات سلولی غیرطبیعی باشند، احتمالا نیاز شود.
هم اکنون هیچ غربالگری روتینی برای اچ.پی.وی در مردان وجود ندارد و گزینه های آزمایشی محدود است.
برخی از متخصصین آزمایش های بیشتری درخواست می کنند، مخصوصاً برای مردانی که با همجنس خود رابطه دارند.
اگر فردی در رابطه مقعدی مفعول باشد، پزشک پاپ اسمیر مقعدی تجویز می کند.
تست اچ.پی.وی در منزل هم قابل انجام است اما بهتر است برای تایید تشخیص با پزشک ملاقات کنید.
تست های خانگی، سرطان را تشخیص نمی دهند.
پیشگیری
برای کاهش ریسک اچ.پی.وی تماسی، فرد باید موارد زیر را رعایت کند:
- انجام واکسیناسیون اچ.پی.وی
- استفاده از وسایل محافظتی در رابطه جنسی
- محدود سازی شرکای جنسی
- عدم برقراری رابطه جنسی با وجود زگیل تناسلی
برای پیشگیری از گسترش زگیل تناسلی موارد زیر باید رعایت شوند:
- اجتناب از لمس زگیل ها
- شستن دست ها بعد از لمس زگیل ها
- اجتناب از اصلاح پوست دارای زگیل
- استفاده از کفش یا دمپایی در مکان های عمومی مثل استخر و اتاق رختکن در صورت وجود زگیل روی پا
- درمان و پوشاندن زگیل تا زمان ناپدید شدن آن
- عدم استفاده از حوله مشترک و سایر وسایل شخصی
واکسیناسیون
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، واکسیناسیون در سن ۱۱- ۱۲ سالگی را برای کاهش ریسک سرطان دهانه رحم توصیه می کند.
این نوع واکسن دو مرحله دارد که بین آنها ۶ تا ۱۲ ماه فاصله است. در حال حاضر سه واکسن ویروس اچ پی وی در دسترس است:
- واکسن گارداسیل
- سرواریکس
- گرداسیل ۹
افرادی که تا سن ۲۶ سالگی این واکسن را دریافت نکرده اند باید درباره آن با پزشک مشورت کنند.
افراد ۲۴ و ۲۵ ساله که این واکسن را دریافت نکرده اند واجد شرایط دریافت واکسن گارداسیل ۹ هستند.
درباره مناسب بودن تزریق واکسن با پزشک مشورت کنید. خانم‌های باردار باید برای تزریق این واکسن تا بعد از زایمان صبر کنند.
یکی از بیماری های آمیزشی، اچ.پی.وی است که باعث ایجاد انواع زگیل ها می شود. برای تشخیص و کنترل ویروس اچ پی وی و درمان زگیل تناسلی به کلینیک دکتر نظری متخصص زنان و زایمان در تهران مراجعه کنید.
شماره تلفن های تماس برای دریافت نوبت
09036830686 – 02165833148 – 02166661879
سایر اطلاعات تماس همراه با آدرس کلینیک صفحه تماس با ما
